برگزاری مراسم گرامیداشت «شیخ ابراهیم الدیراوی» در الأحواز

"أحوازنا"

در راستای پاسداشت میراث معنوی و تجلیل از چهره های ماندگار عرصه فرهنگ و ادب الأحواز، بعد از ظهر روز 26 سپتامبر ماه و با مشارکت گسترده شهروندان، نویسندگان، شاعران و چهره های علمی و فرهنگی أحوازی مراسم گرامیداشت شاعر نامی ملت عرب الأحواز شیخ ابراهیم الدیراوی در تالار آفتاب أحواز برگزار شد.

 مراسم با تلاوت آیاتی از کلام الله مجید شروع شد، سپس برنامه های متنوع هنری و ادبی با محوریت اشعار و منظومات ادبی شیخ ابراهیم دیراوی توسط شاعران و هنرمندان أحوازی اجرا شد. پخش فیلم مستند از زندگی و آثار شاعر نامی الأحواز از جمله برنامه های جنبی این یادواره فرهنگی – ادبی بود. در پایان این مراسم جایزه و لوح تقدیری از طرف نویسندگان و شاعران و چهره های فرهنگی حاضر تقدیم “شیخ ابراهیم دیراوی ” شد.

شیخ ابراهیم الدیراوی در سال 1947م در جزیره صلبوخ ( مینو جعلی) از توابع شهرستان المحمرة (خرمشهرجعلی) متولد شد. وی از مشاهیر شعر محلی در الأحواز به شمار می رود. الدیراوی مبتکر شعرمحلی بر وزن الگلاید به شمار می رود.

نمونه از شعر گلاید:

یمه لا تبچین مو وکت البواچی

های الزلم عیب اتهاب بس الچعبه لاچی

یمه دمعچ لا یشوفونه الیکرهون انصیر حچایه لیهم

یمه گوه اتجلدی جدامهم وابگلب صابر جابلیهم

یمه لو شافوچ مکسورة الواهس یفرحون آنه ادری بیهم

یمه آنه ادری بمصیبتنه الچبیره امل اکبر من مصیبتنه حچیهم

یمه هم تدرین هذوله ویانه الیا سبب شدوا عداوه

ما تملگناهم یمه ولا هبطنا لیهم روسنه وادینا خاوه

یمه عیب العنده غیره ویه الذی مسلوبه من عنده یتخاوه

یمه کل گطره التهل من عینچ بگلب العدو تنشتل فرحه

یمه والظالم شماراد یتحفظ الوکت متکفل بفضحه

یمه لیل الظلم ماهو طویل لابد ینتجی و یلوح صبحه

یمه من یهلی عرفت العار والذل و الهضیمه

و رفضتهن و طلعت انشد وادور الفخر و العز والعزیمه

یمه یا ما سحگ جدمی الحافی شوک الوکت واتدمی (ابصریمه؟)

یمه ما یرجع شما لاگی ابطریجه اللاح یتطلب الشیمه

یمه من اجدادنا احنه تعلمینه اشلون نثبت بالشدائد

عرب احنه و ذول اهلنه ولیهم التاریخ شاهد

والحمیه المن ثدایاها رضعنه …

اتدور من اتشوف واحد اجنبی وخرنه وعلینه یتجدم ویتحکم

یمه لهل الساعه بعدها الغیره ما عافت شرایین العرب منخلطه بالدم

یمه ما ینزل من الحنیور طعم الذل و حگ عیناچ علقم

یمه هذول احنه افاعی ومن یهیج الزعل بینه انسوی کل الکون اظلم

نسلب من عیون اعادینه لذیذ النوم و (انشففه؟) بالسم

چتفونی و گاعی من عندی خذوها .. چتفونی وکوختی البیهه حرگوها

لا تناشدنی علی مسحاتی من ایدی فرقسوها

چتفونی و ذبحوا ابنی و لطخت روحی ابدمه

واشکرت ربی الخلگنی عمت عینه الما یشوف الصار بیه

انشلت اید الما تحل حبل الخنگنی وازغرت بعینی الدنیه

عمی یالچنه طفح کارون دمعی .. خلهم ..خلهم اشما رادوا یلعبون خلهم

خلهم اشما رادوا یلعبون و یذبحونه بسچینه عمیه

یمه ما نخضع انحب الاید ما نخضع انحب الاید ما نخضع

یبنی من تصهل مهرتک نذکر ایام المضایف والضیوف

یبنی من تعرگ چفوفک تمطر الدنیا علینه خناجر بین چفوف

یغنی بیک الما یغنی .. یصلی بیک الما یصلی.. ایشوف بیک الما یشوف

الدنیا یبنی مسودنه اتبدل طبعهه .. ابکیفها تفسر الطیوف

غیمه یبنی الفارگتنه و ما لگینه حسین غیرک یرخص الدم الطفوف

گالت امی شنهو گالت

گالت الما یکض الگدح بیده ما یبرد غلیله

و گالت الما یشیل حمله یظل حمله امطشر عله الگاع ما واحد یشیله

و گالت الما نطر دیرته ونام اللیل تتفرهد الدیره

و گالت الغیره فرس یبنی أصیله

وگالت الما یجنی های الفرس عیب تحسبه من های القبیله

و گالت الما یمشی بدروب الطوال الخاطر اهله یفوت ادروب الگصیره

وگالت الیسمع شتیمه هله ویرضی بهای ابد ما عنده غیره

وگالت الما چوه روحه ابألم گومه و ضیم وهموم العشیره ما هو عربی

العربی من یشوف گومه ابضیم یتحرک ضمیره

گالت أمی شنهو گالت

گالت الما صاهر ابوکت الشدائد ینکسر فنجانه لو ینٌطی غیره

گالت البیرق الما یتطرز بدم الزلم خله یتمزگ

والمضیف الموگده ما بیه جمر ما بیه فصل یرجع الحگ

والمگام الما یشور یبنی تستنکف اجدام الزلم فوگ اجدامه تسحگ

یبتی لو فزعت الوادم أنت اولهم اریدک لا تظل تیلوش عود علیهم تلحگ

یبنی لو شفت الزلم امضرمه و للغیم تصعد

انت اصعد للشمس واشتل البیرق

وشوف یا نجمه البعیده و ماوراها انجوم و علیها تمعلگ